Breng het vuur terug in je relatie.

Onmacht door verlies

Ieder mens heeft in zijn leven te maken met verlies, kijk alleen maar naar het ouder worden, het verlies van onze jeugd, of bijvoorbeeld wanneer we gaan verhuizen, het verlies van de vertrouwde omgeving. We kunnen ook te maken krijgen met andere ingrijpende gebeurtenissen zoals:

  • Verlies van een relatie door overlijden
  • Verlies van je partner na echtscheiding
  • Verlies van een liefdesrelatie (verkering, minnaar, minnares, verloofde, vriend of vriendin
  • Verlies van een andere betekenisvolle relatie (huisdier, vriend, vriendin
  • Verlies van je baan of onderneming
  • Verlies taken en werkzaamheden die je gewend bent om te doen
  • Verlies van zekerheid in een nieuwe levensfase (overgang, kinderen de deur uit, pensioen)
  • Verlies van gezondheid
  • Verliesgevoelens bij het verwerken van een handicap van jezelf of een gezinslid
  • Verliesgevoelens bij miskraam, onvrijwillige kinderloosheid of abortus
  • Verlies van vertrouwen of van een positief zelfbeeld
  • Verlies van verwachtingen of toekomstperspectief

Eigenwaarde zelfverzekerdheid kwijtraken.

Hoe graag je vasthoudt aan dat wat je verloren bent. Verloren als gevolg van een plotselinge gebeurtenis, verloren doordat het je werd afgenomen door een ander of door een gebeurtenis als gevolg van gezondheid of ongeval. Of door een keuze van een ander of je eigen keuze na lang wikken en wegen.

Het gaat om het kwijtraken van iets waardevols in je leven.

Verliessituaties confronteren ons met de grenzen en beperkingen van het leven. De onmacht die dat geeft is van alle tijden. Het idee dat wij de laatste decennia hebben, is dat alles maakbaar is, en dat bemoeilijkt juist de confrontatie met verlies. Het is belangrijk om zowel oog te hebben voor de winst-kant, als voor de verlies-kant van het leven. In onze westerse maatschappij letten wij nogal eens voornamelijk op de winst-kant bij een verlies: wat kan je nog wel als je je been hebt verloren? Men vindt het moeilijk om naar de verlies-kant te kijken: hoe schokkend en pijnlijk het is als je nog maar één been hebt.

Rouw

Er zijn veel verschillende vormen van verlies, en bij verlies hoort altijd een vorm van rouw. In alle gevallen betekent het afscheid nemen van een gewenste situatie. Je wordt gedwongen een overgang te maken naar een nieuwe situatie en daarmee te leren leven.

Verliezen doet pijn en de vaak heftige gevoelens die er bij opkomen werpen ons sterk terug op onszelf. Je kunt je erg alleen voelen in de gevoelens van rouw en gemis.

Verwerking vraagt veel aandacht, energie, geduld en tijd. Naast de pijn van het gemis, kan het verwarrend en moeilijk zijn om met de bijbehorende emoties als verdriet, onmacht, boosheid, angst, schuldgevoel en jaloezie om te gaan.

Verlate rouw

Als je met een verlies te maken krijgt, bepalen eerdere verlieservaringen vaak hoe je met het huidige verlies omgaat. Nieuw verlies kan ook oud verlies triggeren.

Dan merk je tien, twintig, dertig, soms pas 40 jaar later dat het niet goed gaat met je. Mogelijk is er sprake van een verhuizing, je raakt je baan kwijt, er overlijdt iemand uit je omgeving waar je niet eens zo’n nauwe band mee had. Jouw reactie daarop is veel heftiger dan je bij zo’n gebeurtenis zou verwachten. Opeens blijkt dat al dat verdriet, waar vroeger geen ruimte voor was, zich alsnog aandient. Je snapt daar zelf aanvankelijk niets van.. zo lang geleden al… je hebt het toch al verwerkt?..… Wie wil daar nu nog naar luisteren?

Gelukkig wordt steeds meer onderkend hoe onverwerkt verdriet uit de kinderjaren een blijvend effect kan hebben op je leven, maar ook wat we er aan kunnen doen om er alsnog mee aan het werk te gaan.

We zijn niet bij machte om een sterfgeval, verlies te voorkomen. Wat wij als mens wél kunnen en ook heel vaak doen, is bepaalde manieren ontwikkelen tegen de pijn van verlies. Dit worden ook wel overlevingsstrategieën genoemd. Op het moment dat je deze strategie ontwikkelt is het een manier die je helpt om je staande te houden. Later kun je merken dat jouw strategie niet meer ondersteunend voor je is, en zelfs een beperking gaat vormen. Er blijft als het ware steeds minder bewegingsvrijheid over. Mensen die een vroeg verlies hebben geleden kunnen b.v. moeite hebben zich echt te binden uit angst (weer) verlaten te worden. Ze houden anderen steeds op een afstand, immers iemand om wie je niet geeft, kan je niet verliezen. Of wellicht herken je de neiging om altijd alles zelf op te willen lossen, of de dwingende behoefte te hebben om voor anderen te zorgen. Vaak blijkt dat mensen overlevingsmechanismen uit hun jeugd niet bewust zijn en/of deze niet kunnen loslaten nu ze deze niet meer nodig hebben.

In begeleidingsgesprekken bij rouw en verlies kun je inzicht krijgen in de betekenis en de gevolgen van de verlieservaring voor jouw leven. Zullen we de chaos van gevoelens ontwarren. Zul je je bewust gaan worden van je gedachten en gedrag.

Stap voor stap wil ik je meenemen naar dat wat (vroeger) zo’n impact heeft gehad, aandacht hebben voor jouw verhaal, je steunen bij het (alsnog) durven doorleven van de pijn, en uiten van wat er nog gezegd dient te worden tot de overledene of m.b.t. het geleden verlies. Wanneer je geen goed afscheid hebt gehad, kunnen we kijken naar: wat zou je nu alsnog kunnen doen?

Zo kan positiviteit en kracht hervonden worden zónder de pijn van het verlies te ontkennen. Kun je je geleidelijk gaan aanpassen aan de nieuwe situatie die door het verlies is ontstaan, het verlies emotioneel een plaats geven en de draad weer oppakken.

Laat meer berichten zien

Voor ons is uw privacy belangrijk. Wij beveiligen automatisch alle communicatie en gebruiken uitsluitend cookies voor het verbeteren van de website.